maandag 3 september 2018
donderdag 23 augustus 2018
Van de Godin van de dageraad (EOS) naar de berg waar de Goden wonen (Olympus)
aldus de Griekse mythologie.....
 |
| "De Fotograaf keert EOS de rug toe klimt verder "de berg" op" Foto: Michiel Leegerstee - Locatie Schiedam Zuid in de buurt van de Nieuwe Maas Oorspronkelijke titel: The seagull |
De knoop is (eindelijk) doorgehakt! Na lang wikken en wegen heb ik (ook) de overstap gemaakt naar een Olympus systeemcamera.
Mijn sterrenbeeld is weegschaal en als er 1 mens is die dat waar maakt ben ik het wel. Als ik een keuze moet maken voor een materiële aanschaf verdiep ik mij eerst in wat er allemaal te koop is: dat ga ik op een rijtje zetten. Vervolgens surf ik mij suf over het internet om stad en land af te zoeken naar testen/reviews. Ik vraag aan beheerders van specifieke facebookgroepen om lid te mogen worden op zoek naar (eerlijke) gebruikerservaringen. En werk vervolgens alle informatie netjes uit in een overzicht om de aanschaf “te trechteren” en de aanschafdrempel lager te maken. Als ik weet wat ik wil hebben ga ik op zoek naar de meest interessante deal, dat hoeft niet de laagste prijs te zijn. Toegevoegde waarde als Service en in het geval van een camera-merk ook "community" na de aankoop is belangrijk.
Voorheen besteedde ik wel wat tijd maar niet zoveel als nu aan een opvolgende camera. Je gaat doorgaans verder met het zelfde merk omdat je (veel) geïnvesteerd hebt in objectieven en randapparatuur die alleen op jouw merk passen. In de ontwikkeling van mijn fotografie volgde ik de nieuw uitgebrachte modellen. Van de beginnerslijn, naar gevorderde, semi professioneel en de vlaggenschepen
In 2001 kocht ik naast de analoge spiegelreflexcamera voor het eerst een digitale camera; de HP 618. Een fijne camera die prachtige foto's kon maken. Ik heb hem (of haar?) nog.
Twee jaar later, in 2003 heb ik de definitieve overstap gemaakt van de analoge spiegelreflex Canon EOS 300 naar de digitale versie EOS 350D.
 |
| Canon EOS350D Digital SLR designed ground-up to be digital, 8.0-megapixel CMOS sensor, |
Nu 15 jaar later maak ik ondanks de investering in mooie objectieven, body's en andere apparatuur dan toch de overstap naar een ander merk en ander systeem. Daarvoor heb ik 3 reden die ik verderop zal toelichten.
Lange weg …
Wat mee heeft geholpen in mijn overstap-besluit naar Olympus zijn de momenten om met verschillende camera's te mogen spelen (introductie nieuwe modellen, experience dagen, workshop), de persoonlijke ontmoeting met medewerkers van Olympus, de ambassadeurs (visionairs) en fotomaatjes die al eerder zijn overgestapt. Dat gaat broeien en ook die zware fototas op mijn rug ging steeds meer broeien.
 |
| Foto gemaakt op de Introductieworkshop E-M1, georganiseerd door Olympus NL, Cameratools en CameraNu o.a. met Brendan de Clerg. |
Ik heb 3 reden dat ik de eerste stap gemaakt heb naar de overstap ervan uitgaande dat de fotografie-kwaliteit er aanvankelijk niet op vooruit gaat door het moeten leren kennen en toepassen van de (ingewikkelde - volgens zeggen) menustructuur:
1. Gewicht en afmeting: de Olympus apparatuur is zoveel compacter en lichter in gewicht. De body weegt bijna de helft minder dan mijn DSLR. De 300mm F/2.8 (=equivalente brandpuntafstand van 600mm) weegt 1300 gram t.o.v. mijn (inmiddels verkochte 500mm F/4) van 4 kilogram. Zelfs de handleiding van de nieuwe body heeft de helft van het aantal bladzijden van mijn huidige camera.
2. Trend: Op de workshops van Belevingsfotografie en in mijn sociale fotografie-netwerk zie ik steeds meer fotografen met een systeemcamera. Opvallend is het aantal Olympus-fotografen.
3. Specificaties / nieuwe ontwikkelingen: Mijn gedateerde FF spiegelreflex is aan vervanging toe al maakt hij nog steeds geweldig mooie foto's bij weinig licht. De wensen/eisen voor mijn tak van fotografie (natuur, landschappen, snelle paardensport) kon ik niet terugvinden bij het merk waar ik zoveel jaar plezier mee beleefd heb. Vooral het eerst genoemde punt (gewicht en afmeting) is een belangrijke overweging geweest naast een aanzienlijke verhoging van het aantal foto's per sec. en de 2x cropfactor die samen ideaal zijn in de natuurfotografie. Naast WIFI, verheug ik mij op de ProCapture functie om achteraf het beste beeld te kiezen uit 35 frames in RAW in volledige resolutie. En zo zijn er nog veel meer functies in de camera te ontdekken.
In de afgelopen jaren heb ik een aantal lenzen gekocht die achteraf toch niet zo ideaal bleken te zijn (herkenbaar?). Met deze ervaring heb ik een lijstje gemaakt met aanschafwensen gebaseerd op het soort lens / brandpuntafstand waar ik nu het meest tevreden mee ben. Dit heb ik getoetst bij fotomaatjes die al eerder op Olympus zijn overgestapt en/of visionair zijn. Dat laatste zijn natuurlijk alle fotografen van Olympus, toch?
Twee fasen
Ik heb mij voorgenomen om in twee fasen over te stappen. Eerst een body met een lens voor landschap en macro (+ twinflitser) om de camera goed te leren kennen.
 |
| Body OM-D E-M1 Mark II / M. Zuiko Digital ED 7‑14mm 1:2.8 PRO voor landschapfotografie / M.Zuiko Digital ED 60mm 1:2.8 voor macrofotografie en ... / STF‑8 Twinflitser |
Dan houd ik mijn huidige apparatuur achter de hand voor commerciële (snelle paardensport)fotografie en natuurfotografie. Op het moment dat ik onder alle omstandigheden (licht en activiteit) technisch perfecte foto's kan maken met de Olympus, begin ik met de (uit)verkoop.
Op de tweede fase wensenlijst, staan een nog nader te bepalen reportagelens, de FL-900R weersbestendige flitser, de Zuiko Digital 1.4x Tele Converter en een tele(zoom)lens.
Voor de laatste denk ik aan de M.Zuiko Digital ED 300mm 1:4.0 IS PRO of de Olympus M.Zuiko Digital ED 150-400mm PRO Zoom die er aan schijnt te komen??
Een andere overweging is de goedkopere Panasonic Leica DG Vario-Elmar 100-400mm f/4.0-6.3 ASPH Power OIS objectief.
En als laatste nog een back-up body.
Michiel Leegerstee
Natuur- & Belevingsfotograaf
Wordt vervolgd ...
I
donderdag 19 juli 2018
Kat & muis bij de buren
De buren in Ermelo hebben steeds poepjes op het terras liggen. Van wie zijn die?
De trapcamera gaf het antwoord.
maandag 4 juni 2018
zondag 3 juni 2018
Boommarter in de tuin / Pine Marten in the garden
Trapcamera #1
In tegenstelling tot de steenmarter veroorzaakt de boommarter weinig overlast.
#Boommarter: zeldzamer en schuwer dan de steenmarter
De marterachtigen vormen de grootste groep landroofdieren in Nederland. In afnemende grootte zijn dat: das, otter, boommarter en steenmarter, bunzing, hermelijn en wezel. Steen- en boommarter zijn ongeveer even groot. Ook de behendigheid, souplesse en klimvaardigheid hebben ze gemeen. Zelfs de samenstelling van het voedsel vertoont veel overeenkomst. De biotoopvoorkeur verschilt echter: boommarters leven doorgaans in het bos en steenmarters in de buurt van bebouwing. Voorzichtigheid is echter geboden: een marter in een boom is niet per definitie een boommarter en een marter in een huis niet altijd een steenmarter!
De boommarter is qua formaat als een huiskat maar met veel kortere poten. De sterk behaarde, volle, pluimstaart neemt bijna een derde van de totale lengte in beslag. Hiermee kan de boommarter goed zijn evenwicht bewaren bij het achtervolgen van een prooi in de bomen. Door de relatief lange achterpoten is de rug bij het lopen licht naar voren gebogen. De kop is spits met vrij grote oren. Poten en snuit zijn bijna altijd donkerder dan de koffie- tot roodbruine vacht met grijsbruine ondervacht vacht. Opvallend is de gele, soms bijna witte, bef waarvan het patroon met vlekken en vorm individueel verschilt.
Meer informatie over boommarters
maandag 22 januari 2018
Pestvogels
De pestvogel bewoont dichte taiga in Noord-Rusland en bosrijke gebieden van Scandinavië. Als in die gebieden in de winter te weinig bessen te vinden zijn, komt de pestvogel naar Nederland. Bessen zijn het favoriete kostje van de pestvogel. Met name de bessen van de gelderse roos en de liguster vallen in de smaak. Je komt ze dan ook vaak in deze struiken tegen. De naam pestvogel dateert uit de middeleeuwen, toen men dacht dat deze vogels de pest meenamen en de ziekte verspreidden.
Zwartbuikwaterspreeuw
NatuurWeetje: De naam #Waterspreeuw suggereert dat deze zangvogel in de spreeuwenfamilie thuishoort, maar dit is niet het geval. Het is een soort op zich. Deze in NL zeldzame vogels jagen op zicht en hebben helder stromend water nodig. Wie een tijdje naar een waterspreeuw kijkt kan niet anders dan blij worden. Deze vogel wipt niet alleen grappig met zijn staart, nee, zijn hele lijf doet mee. Als een waterspreeuw op jacht gaat duikt hij onder water op zoek naar insecten. Ze lopen en zwemmen onder water met een apart ooglid als duikbril, op zoek naar insecten. Dat aparte ooglid kun je soms nog zien als wit vlies over de ogen.
Abonneren op:
Posts (Atom)