Copyright!

Copyright bepalingen zijn van toepassing op de foto's. Kopiëren van foto's is niet toegestaan. Bij constatering zal het commerciële tarief worden gefactureerd conform jurisprudentie van de fotografen federatie.

maandag 11 april 2016

Harlingen Vlootdag 2016



Als je op de eerste foto klikt worden alle foto's groot weergegeven
























dinsdag 5 april 2016

Boerderij Kerkzicht #Staverden


Hoe makkelijk is het geweest in 1867
 om de naam van deze boerderij te bedenken!
"Kerkzicht" (Rijksmonument 523850)


De naam verwijst naar het uitzicht op het destijds houten 
catechisatielokaal, die de eigenaar van Landgoed Staverden een jaar eerder had laten verbouwen tot kapel, en dat nog geen tien jaar later werd vervangen door het huidige bakstenen kerkje


Hervormde kapel Staverden
Geen windvaan-Haan boven op de kerk maar een witte pauw 

In de 19de eeuw ontwikkelde Staverden zich in snel tempo, vooral na de aankoop van het landgoed #Staverden door de Amsterdamse koopman Jan Rudolf Kemper in 1835. Nadat in 1866 een heideterrein was aangekocht, werd omstreeks 1867 boerderij Kerkzicht gebouwd (en in 1882 na een brand herbouwd). 
Boerderij Kerkzicht is in 2012 opgeknapt. 
De hooizolder, de schapenschuur, het bakhuisje en het voor- en achtererf zijn in Gelderse stijl herbouwd. 
In de boerderij was lang een historisch buurtwinkeltje gevestigd. Dat is ook in oude staat hersteld en wordt door de pachters af en toe opengesteld voor publiek.

klik op een foto voor grotere weergave van alle foto's.

De Duiventil op #Staverden


Duiven werden voornamelijk gebruikt als voedselbron. Een duivenboutje was een lekkernij, speciaal als het een jonge duif betrof. De mest was goed bruikbaar voor de fijne teelt van bijvoorbeeld meloenen en tabak en ook gebruikt om het witte wasgoed nog witter te maken.


Hoeveel duiven je mocht houden was gebonden aan grondbezit van bepaalde afmetingen (uitgedrukt in "ellen"). De nog bestaande duiventillen zijn dan ook alleen te vinden bij landgoederen van enige omvang, zoals bij Landgoed Staverden (739 hectare).
Reden daarvoor was dat de vogels in groten getale vrij rond vlogen en hun eigen voedsel zochten. De naastgelegen akkerbouwers vonden het niet prettig als hun pas ingezaaide akkers door de duiven van de Landheer werden leeg gepikt.
 
Tijdens de Franse bezetting werden de duiventillen verboden. Immers de leus was toen Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap. De Fransen zagen het bezit van een duiventil als een herenrecht.  In 1798 werden veel privileges van adel en landheren afgeschaft. Maar in 1807, nog tijdens het koningschap van Lodewijk Napoleon, werd dit verbod weer opgeheven.
Bij de grondwet van 1848 werden tal van heerlijke rechten afgeschaft. Het recht van duivenslag bleef echter bestaan en werd in het jachtrecht opgenomen. Zo bleef de situatie tot de wet gewijzigd werd in 1954. De nieuwe wet beschouwde duivenslag en zwanen-drift niet langer als jachtrechten. Daarmee verdwenen de rechten voorgoed uit de wetgeving.

De bestaande duiventil op Staverden is pas in 1877 geplaatst en dat alleen om het landgoed te verfraaien. Duiven werden er niet gehouden. Dat zal daar vroeger anders geweest zijn.


zondag 3 april 2016

Witte Pauwen van Staverden

Reinald I de Strijdbare, 1271-1326, Graaf van Gelre en Zutphen hield al witte pauwen op zijn hof te Staverden. 
De veren van die witte pauwen werden sinds de tweede helft van de 14e eeuw door de Gelderse graven als helmteken gebruikt. Van verre was dus al zichtbaar dat de graaf van Gelre in aantocht was. Voor deze helmtekens waren natuurlijk regelmatig nieuwe veren nodig. De graaf legde daartoe de leenmannen van Staverden de verplichting op, om jaarlijks witte pauwenveren aan hun landheer te leveren. 
Uit die tijd prijkt nog een witte pauw op het wapen van gemeente Ermelo, waar de stad Staverden onder valt. Bij bijzondere gelegenheden biedt het gemeentebestuur van Ermelo nog wel eens symbolisch de witte pauwenveren aan de Commissaris van de Koning in Gelderland aan.

Als je op de eerste foto klikt worden alle foto's groter weergegeven.














Het wapen van Ermelo
" In azuur een aanziende pronkende pauw, in de rechter bovenhoek vergezeld van een Maltezer kruis, alles van zilver; een schildhoofd van goud, getralied met van de kruispunten uitgaande, naar beneden gerichte, uitgebogen punten, alles van sabel. Het schild gedekt met een gouden kroon van 3 bladeren en 2 parels."